بررسی اثر سدیم بی کربنات بر روی کاندیدای آلبیکانس در دنچر استوماتیت (مطالعه آزمایشگاهی)

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر سدیم بی کربنات به عنوان ماده ای ارزان ، در دسترس و با حداقل اثرات جانبی، بر روی کاندیدا آلبیکانس (عامل عفونی اصلی ایجاد کننده دنچر استوماتیت) و مقایسه آن با درمان های رایج ضد کاندیدایی بود. روش بررسی: غلظت های 105،106،107 سلول زنده در میلی لیتر (cfu/ml) از کاندیدا آلبیکانس تهیه و انکوبه شدند. مواد مورد آزمایش به 4 گروه سدیم بی کربنات، کلرهگزیدین، نیستاتین و استریل سالین (گروه کنترل) تقسیم شدند. هرکدام از آن ها به صورت جداگانه به سه غلظت تهیه شده از کاندیدا اضافه شده و در زمان های 1، 2 ، 3 و 4 دقیقه مورد نمونه برداری و کشت قرار گرفتند (مجموعا 480 پلیت). درنهایت، بعد از انکوباسیون تعداد کلونی های رشد کرده کاندیدا آلبیکانس در پلیت ها، مورد شمارش و تحلیل قرار گرفتند. آستانه معنی داری در این مطالعه 05/0 درنظر گرفته شد (05/0p<). داده های به دست آمده با نرم افزار ibm spss statistics توسط آزمون پارامتریک تحلیل واریانس (anova) و آزمون تعقیبی tukey تحلیل شدند. یافته ها: سدیم بی کربنات در غلظت های 105و 106 cfu/ml کاندیدا آلبیکانس، اثر ضد کاندیدایی قابل ملاحظه ای از خود نشان داد. اثر آن در این دو غلظت تفاوت معنی داری با کلرهگزیدین و نیستاتین نداشت (32/0p=، 29/0=p). در غلظت 107cfu/ml کاندیدا آلبیکانس، نیستاتین موثرترین ماده بود (01/0p=، 03/0=p) ولی سدیم بی کربنات و کلرهگزیدین تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند (00/1=p). نتیجه گیری: سدیم بی کربنات در غلظت های پایین و متوسط کاندیدا آلبیکانس، بسیار مؤثر بوده و تأثیری مشابه با نیستاتین و کلرهگزیدین نشان داد ولی در غلظت های بالاتر کاندیدا آلبیکانس، نیستاتین مؤثرتر بود.